روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: rheumatoid arthritis) یک بیماری التهابی مزمن است که اغلب، مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به طور نادرست به مفاصل حمله کرده و باعث التهاب و آسیب به یک مفصل یا تعدادی از بافت‌های مفصلی می‌شود. این بیماری جزو شایع ترین بیماری های خود ایمنی مفاصل محسوب می شود.و شیوع آن در زنان سه برابر مردان است
نشانه‌های آرتریت روماتوئید :
- سفتی صبحگاهی مفاصل
- تورم مفاصل
- درد مفصلی مزمن ( اغلب بیشتر از 6 ماه )
- ضعف و خستگی
- ندول‌هایروماتوئید پوست
بیماری آرتریت روماتوئید با توجه به اینکه بیماری سیستمیک است جدا از ابتلای مفصلی، تظاهرات خارج مفصلی نیز دارد .این تظاهرات عبارتند از:
۱. ندول روماتوئیدی در سطح خلفی ساعدها و در نواحی در معرض فشار مکانیکی ایجاد می‌شود.
۲. تظاهرات ریوی
۳. تظاهرات قلبی
۴. درگیری چشمی، عصبی و مغز استخوان با شیوع کمتری دیده می‌شود.
عوارض آرتریت روماتویید:
از مهم ترین عارضه این بیماری در صورت عدم درمان به موقع می توان به از بین رفتن مفاصل که در ظاهر خود را با درد شدید مفصل و تغییر شکل مفصل نشان می دهد، اشاره کرد
- پوکی استخوان
- ندول های روماتوئید
- خشکی چشم و دهان
- عفونت ها:برای پیشگیری از بیماری هایی مانند آنفولانزا، ذات الریه، زونا و کووید-۱۹ با واکسیناسیون از خود محافظت کنید.
- سندرم تونل کارپال
- مشکلات قلبی
- بیماری ریه
- لنفوم: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم را افزایش می دهد، گروهی از سرطان های خون که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.
پیشگیری از روماتوئید آرتریت
در حال حاضر، هیچ روش پیشگیری خاصی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد. اما داشتن سبک زندگی سالم اعم از فعالیت فیزیکی منظم و رژیم غذایی سالم که مقادیر متعادلی از ماهی‌های چرب، غلات کامل و سبزیجات غیرنشاسته‌ای داشته باشد خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهند. ضمنا همانگونه که گفته شده عفونت‌های باکتریایی درمان نشده از عوامل خطر احتمالی روماتوئید آرتریت هستند که لازم است حتی در صورت وجود یک گلودرد ساده به پزشک مراجعه شود و دوره درمان کامل گردد.
تشخیص روماتوئید آرتریت
پس از مشاهده علایم با مراجعه به پزشک متخصص داخلی یا روماتولوژی معاینات بالینی و شرح حال لازم گرفته شده و بر اساس موارد زیر پزشک برای شما تشخیص را مطرح میکند.
- علائم بالینی
- سطح خونی RF (Rheumatoid Factor)، ESR و CRP
- تست مایع مفصلی
- تصاویر رادیولوژی
درمان روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتویید چیست؟
- درمان شامل مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAIDآسپرین، پیروکسیکام، مینوسایکلین،سولفاسالازین، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و بروفن و…)است.
- در موارد شدید از استروئیدهامانند پردنیزولون استفاده می‌شود که عوارض جانبی زیادی دارد
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) مانند داروهای ضد مالاریا (هیدروکسی کلروکین)، سولفاسالازین، متوترکسات و لفلونوماید نیز به کار می‌روند.
- داروهای آنتی TNF-alfa
- جوشانده و برگ دارواش برای درمان روماتیسم، ورم‌های عصبی و سیاتیک به کار می‌رود.
